மீனாகும் கருவாடு

கருணையின்றிப் பொழியும் வெயிலை

வேம்பின் கிளையொன்று தழுவும்

மதிற்சுவர் மேலிருக்கும் பூனை

தம் முன்னங்காலால் புறந்தள்ளுகிறது

இன்று தயிர்சோற்றில்

புளிப்பு கூடுதலாய் இருந்ததை

நினைத்துக் கொள்கிறது

விழி திறத்தலையும் இமை மூடலையும்

செல்லமாய்ப் போராடிக் கையாள்கிறது

கொழுத்த கருவாடொன்று நினைவில் மோத

மீசையில் உரசும் வண்ணம் நா சுழற்றுகிறது

மதிற்சுவரோரம் அமர்ந்திருப்பவனை

ஒரு மியாவ் அனுப்பி

அச்சுறுத்தவோ சிநேகிக்கவோ முயல்கிறது

மேலெழும்பும் பீடிப் புகையிலிருக்கும்

கஞ்சா மணம் கிறக்கமூட்டுகிறது

அருகாமைச் செடிக்கு ஒருவர்

தண்ணீர் வார்த்துப் போகிறார்

மலரும் செடியின் மூச்சுக்காற்று

பூனையின் சுவாசத்தில் சேர்கையில்
நினைவில் கிடந்த கருவாடு

மீனாய்த் துள்ளிக்குதித்து

வேரடி நீரில் பிரியம் பகிர்கிறது.

-