உறவு முறித்தது போதும்... பகை முறி!
என்ன
அடைந்தோம் என்பது முக்கியம்தான். அதைவிட முக்கியமானது நாம் என்னவெல்லாம் செய்தோம்
என்பதுதான். அடைந்தது மறந்துபோகும். செய்தவை வாழ்நாள் முழுக்க துணை நிற்கும்!
*
தொடர்ந்து தோற்றுக் கொண்டேயிருப்பதில் வெட்கப்பட
ஒன்றுமில்லை. தொடர்ந்து தன்னையே ஏமாற்றிக் கொல்வதை விடவா தோல்வி வெட்ககரமானது!?
'ல்’ பிழையன்று!
'ல்’ பிழையன்று!
*
நம் பலம் நமக்கே புரியும் தருணம் என்பது...
சாத்தியமில்லை என நாம் நினைக்கிற ஒன்று, நம்மாலேயே சாத்தியப்படும் கணம்.
*
குழப்பத்தை தெளிவாகப் பார்!
*
மண்ணை நனைக்காத, உடையை மட்டும் நனைக்கும் மழைக்கு 'மானங்கெட்ட மழை’
எனப் பெயர் சூட்டினேன். 'மரம்
நடாதவங்களுக்கு மானம் என்ன வேண்டியிருக்கு!?’ என்றது மழை!
*
கோபத்தின் உக்கிரத்தில் தெறிக்கும் சொற்களுக்கு
பொருள் சொல்ல இன்னும் டிக்ஷ்னரி கண்டுபிடிக்கப்பட வில்லை!
*
'போதுமெனத் தோன்றுகிறது' என்றெழுதிவிட்டு முற்றுப்புள்ளிக்குப் பதிலாக காற்புள்ளி வைத்தல் தகுமோ!?
*
ரயில் தடமெங்கும்
கலங்கி நின்று
காற்றில் கையசைக்கும்
ராத்திரியில் பெய்தோய்ந்த
ரகசிய மழை நீரின்
பிரியத்திற்கு ஈடேது!
கலங்கி நின்று
காற்றில் கையசைக்கும்
ராத்திரியில் பெய்தோய்ந்த
ரகசிய மழை நீரின்
பிரியத்திற்கு ஈடேது!
*
சாரல் பொழியும்
ரயில் பயணத்தில்
வழிவிட்டுக் காத்திருக்கும்
சிறு நிலையத்தில்
ஆவி பறக்கும்
சுக்குக் காப்பியொன்றும்
அத்தனை ருசியில்லைதான்
ஆயினும் அச்சூட்டின் கதகதப்பில்
நினைவில் தளும்பும்
முத்தமொன்றின் தடயமுண்டு!
ரயில் பயணத்தில்
வழிவிட்டுக் காத்திருக்கும்
சிறு நிலையத்தில்
ஆவி பறக்கும்
சுக்குக் காப்பியொன்றும்
அத்தனை ருசியில்லைதான்
ஆயினும் அச்சூட்டின் கதகதப்பில்
நினைவில் தளும்பும்
முத்தமொன்றின் தடயமுண்டு!
*
கவிழ்ந்து தொங்கும்
கரு மேகம்
இந்த நகரைத்
தீண்டி விழுங்குமோ!?
கரு மேகம்
இந்த நகரைத்
தீண்டி விழுங்குமோ!?
*
நினைவில் துயிலும்
பெரு நெல்லி முத்தம்!
பெரு நெல்லி முத்தம்!
*
தேய்ந்து கொண்டிருக்கும்
சிரிப்பொன்றை
புன்னகையாய்
சேமிக்கத் துவங்குகிறேன்!
சிரிப்பொன்றை
புன்னகையாய்
சேமிக்கத் துவங்குகிறேன்!
நமக்கென்று ஒரு விலையில்லை என்பது...
கர்வத்தில் சேருமா!? அறியாமையில் சேருமா!?
கர்வத்தில் சேருமா!? அறியாமையில் சேருமா!?
*
“உனக்கு இதெல்லாம் தேவையா!?”
- சில இடங்களில் கேட்க மறந்த கேள்வி, பல
இடங்களில் தாங்குவதற்குத் தடுமாறும் கேள்வி!
*
எல்லாவற்றையும் தெரிந்துகொள்ளாமல் இருப்பது
அறியாமை ஆகாது. சிலவற்றைத் தெரிந்துகொள்வதற்காக, பலவற்றைத் தெரிந்துகொள்ளாமல் இருப்பதே நல்லது.
*
மனிதம் என்பது தன் போக்கில் எதையும்
ஆகச்சிறந்ததாய் இயக்குதல். அறிவோடு மனதையும் பிணைத்து உலகை ஆக்குதல்.
*
அதீத மன இக்கட்டில் இருக்கும் யாரோ ஒருவருக்கு
உங்களை அழைத்துப் பேசத் தோன்றுகிறதா!? தேர்ந்த ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று அர்த்தம்!
*
சுவையான தேநீர் பருக வேண்டுமென்பது வயிற்றின்
தேவையன்று, மனதின் தேவையே!
*
இக்கட்டிலிருந்து 'மீள்வேன்', சோதனையில் வென்று 'தொடர்வேன்'
என ஒருவர் சொல்வதை தன்னம்பிக்கை என்றுதான்
எடுத்துக்கொள்ள வேண்டுமே தவிர 'திமிர்' என்று சொல்வது பக்குவமின்மை!
*
ஏதோ ஒரு நிறைவுறாத் தன்மை இருக்கின்றதா!? அது அவ்விதமே இருக்கட்டும். அதுதான் வாழ்க்கையை
தொடர்ந்து இயக்கும் நிர்பந்தம்!
*
எல்லாப் பார்வைகளிலிருந்தும்
எளிதாய் ஒளிந்து கொள்கிறேன்
இமைகளுக்குள்ளிருக்கும்
விழிகளிடம் என்ன செய்ய!?
எளிதாய் ஒளிந்து கொள்கிறேன்
இமைகளுக்குள்ளிருக்கும்
விழிகளிடம் என்ன செய்ய!?
*
கோபத்தை நெகிழ்வான குரலில், மென்மையான சொற்களில் பகிரும் வித்தை தவிர்த்து,
வேறென்ன வரம் வேண்டும்!
*
யாரையும் எதிர்கொண்டுவிட முடிகிறது. 'அப்பா-அம்மா இருவரும் இல்லை' என சன்னமான குரலில் அடையாளம் காட்டப்படும் பிள்ளைகளைத் தவிர!
*
அறியாமை ஒரு பாவம் என்றால் அரைகுறையாய் அறிந்து
கொண்டிருப்பது பெரும்பாவம்.
*
ஒதுங்கியோ ஒளிந்தோ நிற்பதால் கடந்த காலம்
பொய்யாகிவிடுமா!?
*
மௌனப் பஞ்சுப் பொதி...
சொற்களால் நனைகிறது.
சொற்களால் நனைகிறது.
*
மூச்சின் வெம்மைக்குள் இருப்பது மழையின் வாசனை!
*
தேவையில்லாத ஆணிகள்னு தெரிஞ்சும் பிடுங்கிட்டே
இருக்கிறதுக்கு பேரு தியாகம், உழைப்பு
கிடையாது... அதுவொரு
குற்றம்!
*
மாற்றத்திற்கும் மாற்றமின்மைக்கும் இடையே ஒரு
மெல்லியகோடுதான்.... அந்தக் கோட்டிற்கு நம்பிக்கை என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு.
*
மௌனம், அது வாய்க்கும் இடங்களைப் பொறுத்து வடிவம் கொள்கிறது.
1 comment:
சிந்தனைத் தூண்டல்
Post a Comment