Sep 20, 2017

தகிக்கும் பனியுருண்டை




உள்ளங்கையில் அழுத்தி
விரல்கள் மடக்கிவிடப்பட்ட
தகிக்கும் பனியுருண்டை
நீ!

அந்த முத்தங்களை நாம்
கடற்கரையில்
புதைத்திருக்கலாகாது
ஓயாத அலை
வருடிக்கொண்டேயிருக்கிறது!

ஒளி பிடுங்கிச்செல்லப்பட்ட
இருள் வெளியெங்கும்
கவிதையாய்
உன்னை இட்டு
நிரப்பியிருக்கிறாய்
துழாவும் கைகளில்
பிடிபடும் வரிகளில்
பிரியத்தின் வாசனையுண்டு

பிரியத்தின் சுவட்டை
அழிப்பது
அத்தனை எளிதல்ல
நாவிலூறிய தேனின் சுவையை
நினைவிலிருந்து
அழிப்பதற்கு ஒப்பானது!
at
Labels: ,
Subscribe to: Post Comments (Atom)

வாசிக்கப்படாத பக்கங்கள் - ஈரோடு கதிர்

பொதுவாகவே ” இந்தக் காலத்து பசங்க புள்ளைங்களப் பார்த்தீங்கனா... ’’ எனத் தொடங்கும் சொற்றொடர்கள் பெரும்பாலும் எதைச் சொல்ல வரும் என்பதை நாம் ஓரள...

  • விதைக்கப்படும் துயரங்கள்
      நமக்கு வாழ்க்கை மீதிருக்கும் காதல் அலாதியானது. செய்யும் அத்தனையும் அதற்கானதுதான்.  உண்பது, உடுத்துவது, உழைப்பது, உறங்குவது எனும் அடிப்படைத...
  • முதியதோர் உலகு
    அவர் அதுவரை என் பார்வையில் பட்டதில்லை. ஒருவேளை பட்டிருக்கலாம், நான் அவரை அடையாளப்படுத்தி மனதில் பதிந்துகொள்ளவில்லை. நடைபயிற்சியில் திரும்பி ...
  • வவுனியாவுக்குப் போயிருந்தேன்
    வெயில் விழுதுகளாய் விழுந்து கொண்டிருக்கும் நடு மதிய நேரத்தில், கொழும்பு புறக்கோட்டை பேருந்து நிலையத்திலிருந...