May 10, 2017

நிறம் பெயரும் இறக்கைகள்



குறும்புகளாய் நிரம்பிய
பால்யத்தை புசித்துவிட்டு
பக்குவம் சூடி நிற்பதிலாகட்டும்

கனவுகளில் வழிந்த சிரிப்பைப் பதுக்கி
பெருஞ் சிரிப்புகளில்
தருணங்களை மலர்த்துவதிலாகட்டும்

ஏங்கி விடுவாளோயென
வாங்கிக்க எனச் சொல்கையில்
உதட்டுச் சுழிப்பில்
வேண்டாமென மறுப்பதிலாகட்டும்

கை பிடித்து நடந்த காலங்கள் மறந்து
தடுமாறும் கணங்களில்
சட்டென தாங்கிப் பிடிப்பதிலாகட்டும்

ஆணாய் இருந்தவனின்
இறக்கைகளில் நிறம் பெயர்த்தி
அப்பாவாய் மாற்றுவதிலாகட்டும்
எளிதில் வென்று விடுகிறார்கள் மகள்கள்!



1 comment:

இராய செல்லப்பா said...

அழகிய கவிதை. பெண் குழந்தைகளின் செல்வாக்கே தனி தான்!

-இராய செல்லப்பா நியூஜெர்சி (விரைவில் சென்னை)

விதைக்கப்படும் துயரங்கள்

  நமக்கு வாழ்க்கை மீதிருக்கும் காதல் அலாதியானது. செய்யும் அத்தனையும் அதற்கானதுதான்.  உண்பது, உடுத்துவது, உழைப்பது, உறங்குவது எனும் அடிப்படைத...