Oct 4, 2013

பிசகின் கண்ணீர்


துயர்மிகு பொழுதில்
நீளும் மௌனத்தைக் கிழிக்கும்
ஒரு சொல்லையும்

நோக்கும் கூரிய சொற்களை
உறையிலிட்டுத் தைக்க
ஒரு மௌன நூலையும்
நாடித்திரிகையில்

சிவப்பு பச்சை மஞ்சள் கறுப்பென
கடை விரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன
ஈரம் காயச் சொற்கள்
நூலில் முடிபோட்டு

பொறுக்கியெடுக்கும்
சொற்களிலிருந்து
ஈரமாய் வழிவது
பாவத்தின் வியர்வையாகவோ
துரோகத்தின் ரத்தமாகவோ
இருக்க வேண்டுமென்பதில்லை
ஒரு பிசகின்
கண்ணீராகவும்கூட இருக்கலாம்

3 comments:

Prapavi said...

சில நேரத்துப் பிசகுப் பெரும் சாபமாகவும் சில நேரத்துப் பிசகுப் பெரும் வரமாகவும்!
அருமை

கவிதை வீதி... // சௌந்தர் // said...

சூப்பர....

வாழ்க்கையின் வழித்தடங்கள்...



'பரிவை' சே.குமார் said...

கவிதை அருமை அண்ணா...
வாழ்த்துக்கள்.

முதியதோர் உலகு

அவர் அதுவரை என் பார்வையில் பட்டதில்லை. ஒருவேளை பட்டிருக்கலாம், நான் அவரை அடையாளப்படுத்தி மனதில் பதிந்துகொள்ளவில்லை. நடைபயிற்சியில் திரும்பி ...